Ouder cursus voor ouders met een kind met autisme

Ik heb zelf een kind met autisme. Hiervoor volgen mijn man en ik soms een cursus. Ondanks dat ik bij omgangskunde veel theorie over stoornissen heb gehad, is het hebben van een kind met autisme een heel ander verhaal dan werken met een kind met autisme. Het is allereerst heel prettig om in deze oudercursus contacten te hebben met andere ouders. Ouders die ongeveer hetzelfde mee maken als wij. Autisme in een gezin is heel moeilijk. Tijdens de cursus praten we hier met elkaar over.  We doen ideeën van elkaar op en kunnen elkaar steunen. De komende periode van het jaar is een tijd met veel feesten. Voor autistische kinderen is dit vaak een moeilijke tijd.  Tips voor ouders met een kind met autisme:

Kind goed voorbereiden. Dit kan m.b.v. een kalender. Hierop kun je aangeven:
-Vanaf wanneer er over het sinterklaasfeest gesproken kan worden.
-Wanneer het kind zijn schoen mag zetten
-Wat er in de schoen zal zitten
-Wanneer het verlanglijstje gemaakt of ingeleverd zal worden
-Wanneer het feest gevierd wordt en op welke plek en van hoe laat tot hoe laat

Druk druk druk

Het is een tijdje geleden dat ik op mijn blog geschreven heb. Ik heb het erg druk gehad.Ik had tentamen periode . Ik heb maar 1 tentamen gehad maar heb verschillende opdrachten in moeten leveren en aangezien er niet meer dan 24 uur in een dag zit, heb ik het BLOG even moeten laten liggen. Jammer want het maken van een BLOG vind ik erg leuk.
Punt van mijn tentamen:  een 8.6: ben trots:)
De rest van de periode heb ik gewerkt aan opdrachten. Grote opdrachten die nog niet afgerond zijn in deze eerste periode. Bij omgangskunde werk je regelmatig aan praktische opdrachten waarvoor je een punt kunt halen. Niet alle opdrachten zijn klaar in 1 periode. Dat hangt van het leerarrangement af wat je volgt.
Afgelopen periode heb ik ook nog het LA OVO en LOB gevolgd.
Bij het vak OVO (ontwikkelen van onderwijs) heb ik samengewerkt met twee medestudenten. We hebben een methode van het praktijk onderwijs onderzocht. De docenten op mijn stage waren niet tevreden over deze methode en wij hebben middels verschillende methodieken, modellen en theorieën, de methode onder de loep genomen. Vier lessen van deze methode hebben we ondertussen aangepast. Dit was een hele klus want het was niet alleen veel werk....samenwerken blijkt ook best moeilijk te zijn...maar wel heel leerzaam.
Voor het vak LOB werk ik aan verschillende leertaken. Ik heb nu 3 leertaken ingeleverd.Ik heb terug gekeken naar mijn eigen loopbaan. Ik heb observaties bij loopbaangesprekken op mijn stage gedaan. Ook heb ik een interview met iemand gehad over zijn loopbaan. Dit alles is geanalyseerd en gekoppeld aan verschillende theorieën. Dit vind ik nu leuk om te doen.
Nu weer verder naar periode 2. Deze periode ga ik een begin maken met innovatief onderwijs. Ik ben benieuwd wat we daar moeten doen. 

Rouw en verlies = omgangskunde

Gisteren naar de schalm in Veldhoven geweest. Een avondje Stef Bos samen met mijn man. Ik dacht: "gezellig" maar door die prachtige muziek spookte het gehele jaar door mijn hoofd.

Wat hebben we veel meegemaakt..........

 Hoe ben ik het afgelopen jaar door gekomen?

Vorig jaar zomer. We waren op vakantie en kregen te horen dat mijn vader ernstig ziek was. Er was niets meer aan te doen zeiden de doktoren. Wat er dan allemaal door je hoofd heen spookt......verschrikkelijk!
Hoe vertel ik dit tegen mijn kinderen en hoe ga ik hen helpen met hen verdriet?
Hoe ga ik met mijn ouders om en hen verdriet?
Hoe ga je met je eigen verdriet om?

De kinderen gingen ieder op hun eigen manier met het verdriet om.
De oudste wilde niet spreken maar ik zag haar verdriet in de ogen....
De middelste huilde alleen maar....
De jongste troostte mij....en hij dan?

Ondanks de moeilijke tijd, heb ik veel van deze tijd geleerd. Ik heb heel bewust nagedacht over wat zij nodig hadden op dat moment. Ik heb mijn kinderen zo goed mogelijk proberen te begeleiden in dit proces.

Voor de jongste kocht ik bijvoorbeeld een boekje over kanker: "Grote boom is ziek."

Ik probeerde ook zo goed mogelijk met mijn eigen ouders om te gaan want ook zij hadden veel verdriet.

Een ziekte maakt mensen machteloos....

Uiteindelijk bleek dat het toch mogelijk was om mijn vader weer op de been te helpen. Na twee levensbedreigende operaties met telkens weer die verschrikkelijke onzekere tijden,  gaat het nu goed met mijn vader.

Maar....we bleven in onzekere tijden....

Mijn opa werd ziek. Van de ene longontsteking sukkelde hij naar de andere longontsteking. Na het zoveelste ziekenhuis bezoek, gaf opa zelf aan dat het niet meer ging. Mijn opa vertelde zelf tegen mijn oudste zoon dat hij binnenkort een voetbalsupporter zou moeten missen. Het was net alsof de natuur zijn werk deed want de dag erna kreeg mijn opa een hersenbloeding. Na een onrustige en angstige nacht  krabbelde opa een beetje op om bewust  afscheid te nemen van iedereen die hij lief had.

Hoe vertel ik dit weer aan de kinderen....het is verschrikkelijk moeilijk om dat te doen....
Mijn motto: je kunt het beste eerlijk tegen ze zijn!

In die week hebben bijna alle klein kinderen mee de kist van opa heel mooi versierd....
De kist zat bomvol tekeningen. Ook de binnenkant van de kist werd versierd. Opa kon er fijn naar kijken....

Op de dag van de crematie werd  opa omringd door de lichtjes, van de kaarsen van de klein kinderen en opa werd begeleid door alle belletjes van de bellenblazen. Prachtig om te zien, zo had opa het precies gewild.

Ik merk aan mijn eigen kinderen dat ze het verdriet van ziektes en dood,  nu liever op een veilige afstand willen houden. Er lijkt een muurtje te zijn gebouwd als bescherming voor hen zelf. Of dat goed is....ik weet het niet maar ik snap het wel....

Net na deze zomer vakantie werd er weer een dierbaar iemand van de familie ziek...kanker...
we zitten weer in die vervelende een onzekere tijd....

Ondanks dat het moeilijk is, zie ik een krachtig persoon die de ziekte probeert te overwinnen.

Afgelopen week hebben we opa uitgestrooid in de bossen middenin de natuur. Mijn oudste zoon ging mee. Het was een mooie dag ondanks dat het regenende.  Opa hield van de natuur. Voor mijn zoon was het belangrijk om dit te doen, hij had het nodig en ik begeleide hem.....

Maar lieve opa, ik mis je heel erg....  

http://www.youtube.com/watch?v=MpDC0j0ZxCo

Help ik ben ook nog moeder

Studeren en kinderen hebben valt soms echt niet mee.

Vandaag was zo'n  onvoorspelbare dag die studeren echt lastig maakt. Vanochtend stond mijn jongste zoontje op.....mam, ik voel me helemaal niet lekker, mam ik ben misselijk.... Mijn gedachte: "oh nee he?" Oké jongen dat is niet zo fijn, maar kom eerst maar eens even naar beneden, dan kijken we hoe het met je gaat. Tijdens het ontbijt trok mijn zoontje weer iets bij en kon toch naar school. Hij vroeg wel wanneer het uitstapje met school was. Oké zou dat de reden zijn waarom hij zich niet lekker voelt? Mijn zoontje heeft dinsdag een uitstapje met school. Het zou kunnen zijn, dat hij hier geen raad mee weet.  Mijn zoontje heeft namelijk PDD-NOS en dit soort onoverzichtelijke situaties zijn vaak moeilijk voor hem. Mmm de juf maar even mailen en vragen of ze hem even wat extra uitleg kan geven over het uitstapje. Wellicht helpt dat?

Denk je dat je iedereen toch nog onder de pannen hebt gekregen en tijd hebt voor je studie, wordt mijn oudste zoon ziek. De juf belde. Uw zoon heeft hoofdpijn. Ik heb hem al paracetamol gegeven maar nu is hij ook misselijk. Ik dacht meteen: "oh nee.....toch geen buikgriep? Buikgriep gaat namelijk de gehele familie af....BAHHHH HELP! Best een egoístische gedachte misschien maar buikgriep betekent hier: CRISIS! Aangezien hij een eind moet fietsen vroeg ik wel  of hij nog  naar huis kon fietsen: gelukkig dat lukte nog wel. Misschien valt het dan toch mee?  Thuis aangekomen theetje maken, warme kersenpitten....verwennen....

Aaaahh alweer half 4! De jongste moet ik dan van school halen. Het eerste wat hij zei: "mam, ik heb drie keer op mijn plekje moeten zitten." Mijn zoontje heeft een time out plekje net buiten zijn klas, waar hij tot rust kan komen als het hem te veel wordt in de klas. Hij zei: "Ik voelde me echt niet zo lekker mama (au steek in mijn hart)". Heeft de juf nog wel verteld over het uitstapje: "Ja mam, de juf heeft wel uitgelegd waar we morgen heen gaan en wat we gaan doen." Vond je dat fijn jongen? Ja heel fijn en ik zit bij juf Ingrid (mijn gevoel: gelukkig dat heeft hem goed gedaan).

Wat zal de dag morgen weer brengen?

Deze periode werk ik aan het vak OVO (Ontwikkelen van Onderwijs) samen met een groepje medestudenten. Vrijdag is de uiterlijke inleverdatum van onze opdracht. Pffff  vanavond maar even overuren maken. 

Aanvullende leergang omgangskunde

Deze week mijn  certificaat opgehaald van de aanvullende leergang omgangskunde. Als ik mijn diploma behaald heb voor omgangskunde, mag ik nu dus ook lesgeven op het praktijk onderwijs en VMBO LWOO (leerwegondersteunend) vakken:  Nederlands, Engels, Wiskunde, geschiedenis, aardrijkskunde, biologie, verzorging, muziek, handvaardigheid en tekenen. 

FCD (Fontys Contact Docent)

Iedere stagiaire die bij omgangskunde stage loopt, krijgt een FCD toegewezen. Deze begeleidt de stagiaire vanuit de Fontys op zijn/haar stageplaats. Zo begeleidt iedere FCD-er een stagiaire anders. Mijn FCD-er is de gehele donderdag op mijn stageplaats aanwezig omdat er veel stagiaires zijn, die bij de Fontys studeren. Daarnaast is het Pius X College een grote school. Mijn FCD-er houdt bijna iedere week intervisie bijeenkomsten waarin samen met andere studenten, gekeken wordt naar problemen en vooral ook naar oplossingen tijdens het lesgeven en begeleiden van leerlingen. Hierdoor wordt mijn rugzak gevuld met oplossingen, tips en ideeën, die we kunnen gebruiken tijdens het lesgeven. Ook komt de FCDer soms op les bezoek.

Vandaag kwam mijn FCD bij mij langs om een les die ik gaf  te bekijken. Ik had een beetje last van zenuwen. Dit kwam vandaag doordat de leerlingen in de les daarvoor, flink over mijn grenzen heen probeerden te gaan. Zij waren mij aan het testen.....(is leuk bij een stagiaire:)) Die les was een echte uitdaging voor mij geweest zeg maar. Zelf vond ik, dat ik het er best goed vanaf had gebracht maar ondertussen heb ik wel behoorlijk staat zweten:$

Toen mijn FCD langs kwam, was ik persoonlijk nog een beetje aan het herstellen van deze uitdaging. Hierdoor was ik nog niet helemaal mezelf. Het leuke was, dat ik via de email veel positieve feedback ontving.

Ook heeft iedere stagiaire die bij de Fontys studeert een SLB-er. Dit is een begeleider op de werkvloer. Mijn SLB-er had veel feedback en soms tips bij mijn lesvoorbereidingen gezet. Ik vond dit fijn want ik probeer hier mijn leerschool uit te trekken.

Mijn FCD-er en SBL-er gaan op een hele prettige en positieve manier met mij om. Ik voelde afgelopen week, dat dit me ontzettend  goed deed en besefte tegelijkertijd, dat positiviteit dus ook voor leerlingen heel is. Ik neem dit mee in de komende stageperiode.  

Agogisch en didactisch werken

De komende periode wil ik gaan werken aan omgangskunde competentie: "een traject van gedragsverandering ontwerpen en uitvoeren bij individuen, groepen en organisaties." Dit past mooi bij mijn leervraag die vorige week ontstond. "Wat kan ik anders doen tijdens het lesgeven, zodat de jongen (die telkens waarschuwingen kreeg), ander gedrag gaat vertonen en wat kan ik nog meer op stage gaan doen, om hem beter te leren kennen waardoor ik hem anders en beter kan gaan begeleiden." 

Allereerst heb ik aan mijn stagebegeleidster gevraagd of ik deze jongen mag gaan coachen en dit mag. Volgende week begin ik hier mee. Ik vind het een hele uitdaging maar ik vind het ook ontzettend leuk om te gaan doen. Ik vind het fijn dat ik  de kans krijg om dit te mogen doen. Aankomende week ga ik een eerste gesprek voorbereiden.  

Voor deze stagedag had mijn twee lessen die ik ging geven goed voorbereid. Zo had ik  verschillende manieren bedacht om de jongen meer bij de les te gaan betrekken. Maar toen puntje bij paaltje kwam, gedroegen sommige andere leerlingen zich niet zoals ik gedacht had. Hierdoor verliep de les niet helemaal volgens mijn plan en had ik de jongen minder kunnen betrekken bij de les zoals ik eigenlijk wilde. 

Op mijn stage plaats zitten meerdere leerlingen met ADHD, PDD NOS of een andere gedragsproblematiek in de klas. Ik merkte dat ik me dus niet volledig op die ene leerling kon richten. dat maakte het best lastig. Blijkbaar moet ik leren flexibeler met dit soort situaties om te leren gaan en de vraag rest nog steeds: "Hoe ga ik dit dan aanpakken." 

Wat ik wel heb gedaan deze les is de jongen, vaker voor laten lezen. Ook heb ik de jongen vaker aangesproken met zijn naam als ik zag dat hij afdwaalde. Ook heb ik hem net iets meer antwoorden op opdrachten laten geven. Ik zie het als een eerste beginnetje van mijn aanpak. 

Doordat mijn les iets anders liep dan ik eigenlijk bedacht had,  ontstonden er bij mij ook weer nieuwe vragen gedurende deze stagedag. Hoe ga ik bijvoorbeeld om met leerlingen die de macht in handen willen nemen en dus niet naar je willen luisteren? 

Ik besloot allereerst te gaan lezen in de leerlingendossiers zodat ik meer zicht krijg op deze groep in totaliteit. Misschien kan ik mijn ideeën wel voor meerdere leerlingen gebruiken. Dan zou ik wellicht een win win situatie kunnen creëren en kunnen meerdere leerlingen plezier ondervinden van mijn nieuwe aanpak. Ik besluit mijn idee stapje voor stapje aan te pakken. Ik neem bewust de tijd hiervoor zodat alles even kan landen:) 

Dagje Fontys bij omgangskunde

Vandaag ben ik naar de Fontys geweest. Het was leuk en ook weer leerzaam voor mij. Vandaag heb ik de vakken OVO (ontwerpen van onderwijs), SLB uur (Studie Loopbaan Begeleiding) en coaching gehad.

Ik vond het vooral prettig omdat ik door kon borduren op mijn vraag die de dag ervoor op stage ontstond namelijk: heeft de jongen op stage, misschien iets anders nodig dan we hem nu geven?" 

Vandaag heb ik er alleen anders over nagedacht. Ik heb de vraag die gisteren ontstond omgekeerd en er een leervraag van gemaakt: "wat kan ik anders doen tijdens het lesgeven, zodat de jongen wellicht ander gedrag gaat vertonen en wat kan ik nog meer op stage gaan doen om hem beter te leren kennen waardoor ik hem anders en beter kan gaan begeleiden. 

Ik neem mijn nieuwe leervragen mee..... 

Nieuwe stage dag

Vandaag weer naar mijn stage geweest. Eindelijk weer een keertje lesgegeven, een les Nieuwsbegrip. Ik was warempel weer een beetje zenuwachtig maar dat was niet zo heel gek want het was een paar maanden geleden dat ik les gegeven had. Nu een les aan een nieuwe doelgroep namelijk, leerlingen van een schakelklas..

Als aankomend docent omgangskunde, trekt mijn aandacht naar een groepje leerlingen met wat opvallend/storend gedrag. Als ik dit soort gedrag zie, dan merk ik bij mezelf een soort van motivatie en gedrevenheid opkomen. Ik zie dan een soort van uitdaging en bij mij begint het te kriebelen. Ik word enthousiast.

Als ik terug kijk naar mijn afgelopen stagedag, viel me iets op. Zoals ik al zei, er zijn een  paar kinderen in mijn stageklas, die telkens afgeleid zijn en telkens  "klieren" (gummetjes gooien, propjes gooien, kletsen enz). Vooral één jongen valt mij in dit gedrag een beetje op. Hij zit er ongeïnteresseerd en afwezig bij.  De afgelopen stage dag heeft hij voor mijn gevoel, veel waarschuwingen gehad door de docent. Toen ik mijn les gaf, merkte ik bij mezelf op, dat ook ik hetzelfde deed. Ik ging hem waarschuwen. Achteraf gezien voelde dit voor mij niet goed.

Als nu naar de situatie terug kijk, lijkt het me juist een uitdaging om meer met deze leerling te gaan doen. Een aantal vragen spoken door mijn hoofd. Waarom vertoont deze jongen zulk gedrag? Zou hij zich bijvoorbeeld vervelen? Snapt hij bepaalde zaken niet? Zit hij wel op de juiste plaats in de klas? Is hij misschien moe? Vindt hij de lessen saai? Vindt hij het leuk op school? Waar houdt hij van? Wat vindt hij wel leuk?

Voor mijn gevoel een cruciale vraag: "heeft deze jongen misschien iets anders nodig, dan we hem nu geven?"
Ik bombardeer deze vraag tot mijn uitdaging voor de komende weken. Voor nu parkeer ik hem even en ik ga er eens op mijn gemak over nadenken. Hoe ga ik met deze cruciale vraag om? 

Beroepsvereniging

Beroepsvereniging omgangskunde

Afgelopen dinsdag naar Utrecht geweest om te praten over de noodzaak van een beroepsvereniging voor omgangskunde. Super leuk om  nieuwe mensen te ontmoeten, die zoveel hart voor omgangskunde hebben. Daar word ik zelf ook heel enthousiast door. De beroepsvereniging omgangskunde lijkt er echt snel  te komen. De komende tijd ga ik me buigen over een paar teksten voor de website van de beroepsvereniging. Ik heb er zin in. In september komen we nog een keer bij elkaar. 

Afstudeer stage omgangskunde in de schakelklas

Vandaag ben ik aan mijn afstudeerstage begonnen. Na drie keer stage gelopen te hebben, heb ik het nog niet afgeleerd, zenuwachtig te zijn voor deze stage. Ik heb slecht geslapen. Ik sta moe op maar het zonnetje maakt veel goed aan deze dag. Ik merk aan mezelf, dat ik het een beetje vervelend vind, om weer in een nieuwe situatie te stappen. Ik ben op tijd vertrokken en kom daarom te vroeg op mijn stage aan. Alleen de conciërge is al aanwezig. Ik word warm ontvangen en trots laat de conciërge het nieuwe gebouw zien. Ik kijk mijn ogen uit want het gebouw ziet er prachtig uit. Wat me opvalt is, dat het een kleurrijk gebouw is maar heel overzichtelijk. Alles ruikt ook nog nieuw. De mensen komen binnen en het voorstellen van mezelf begint. Al snel weet ik niet meer aan wie ik me heb voorgesteld:$ Iedereen is even aardig en ik voel me meteen welkom. Wat heerlijk is dat om dat te voelen. Mijn stage begeleidster komt vrolijk binnen. We praten even en drinken een bakje koffie. Daarna gaan we naar de les. Ik blijf de gehele dag bij deze klas. Ik vind dat fijn. Het valt me op, dat ik de namen van deze leerlingen al een beetje begin te kennen. Dat voelt goed want normaal heb ik hier juist moeite mee. Vandaag kijk ik deze stagedag een beetje mee. Ik merk dat ik de sfeer in deze klas heel prettig vind. Mijn begeleidster gaat op een leuke manier met de kinderen om. Ze is grappig maar toch heel duidelijk, herhaalt dat geen war behoefte aan is en af en toe is ze ook een beetje streng. Ik hou daar wel van. Het valt me op dat ze muziek tijdens het zelfstandig werken aanzet. Ik zie dat de leerlingen daar rustig van worden. Ik herken deze behoefte aan muziek tijdens het werken. Mijn eigen dochter vind het ook altijd fijn om muziek aan te hebben tijdens het huiswerk maken. Grappig om dit ook in de klas terug te zien. Vandaag heb ik gekeken naar het gedrag van de leerlingen. Ik heb mezelf afgevraagd: "hoe zit een leerling in de klas?" Ik zie allerlei verschillen in leerlingen. Leuk om hier eens goed op te letten. Het valt me op, dat mijn begeleidster heel duidelijk is naar de leerlingen. In korte heldere zinnen legt ze de opdrachten uit. Ik zie dat de kinderen dat fijn vinden en daar ook behoefte aan hebben. Mijn begeleidster gaat hier op een mooie manier mee om. Ik zie ook dat sommige kinderen moeite hebben, om zich te concentreren tijdens de les. Ze spelen dan met een gum of kijken in het rond, wiebelen op een stoel of kletsen. Ik herken bepaald gedrag van mijn jongste zoon. Ik weet dat het heel belangrijk is dat een docent juist die leerling die geregeld afwezig is, "bij de les te roepen." Ik besef me ook tegelijkertijd hoe moeilijk dat soms voor een docent is want er gebeurd heel veel gedurende een les. Ik vind het mooi om te zien hoe mijn begeleidster daar mee om gaat. De dag is omgevlogen. volgende week ga ik weer zelf een lesje geven. Ik heb er zin in.   

Pesten: luister en zie de signalen 

Op de oude school van mijn zoontje heb ik vorig schooljaar herhaaldelijk met de juffen en directie gesproken over pestende kinderen op het schoolplein. Mijn zoontje had hier veel last van. Telkens kreeg ik als antwoord: " Nee hoor, er is niets gebeurd maar we zullen het in de gaten houden."

Het gehele schooljaar klaagde mijn zoontje over die kinderen die hem zouden pesten. Hij vertelde eens, dat er een groep kinderen om hem heen gingen staan en hij bang was, want hij kon niet weg. Ik bleef deze signalen melden.

Met carnaval zag ik de angst in de ogen van mijn zoontje, toen hij één van deze  (volgens hem) pestkoppen voor het café zag. Heel snel, verstopte hij zich en durfde niet meer tevoorschijn te komen. Weer gaf ik dit aan bij de school.

Afgelopen week zat ik in de auto met mijn zoontje. We kwamen van zijn nieuwe school af. Er ontstond een klein gesprekje. Ik vind dit altijd heel waardevol omdat mijn zoontje het moeilijk vind om over zijn gevoelens te praten.

Het gesprekje verliep ongeveer zo:

Mam? Ja lieverdje. Ik ben eigenlijk weggepest op mijn oude school hè? Is dat zo jongen? Ja door ....(mijn zoontje noemt 3 namen). Dat is niet leuk hè jongen? Nee mama.....

Mama? Ja jongen. Op mijn nieuwe school zitten helemaal  geen pestkoppen. Dat is fijn hè jongen? Ja mama, heel erg fijn.

Als moeder maar ook als aankomend docent, besef ik steeds  meer, hoe belangrijk het is om signalen die kinderen en ouders aangeven bij een docent, heel serieus te nemen.

Pesten moet gezien worden want elk kind heeft recht om zich veilig te voelen op een school.

De vakantie is weer voorbij en studie omgangskunde (Tilburg) weer van start!

Het eerste dagje van het nieuwe schooljaar van mijn studie omgangskunde zit er weer op. Het was leuk om mijn medestudenten weer te zien en te praten over onze vakantie ervaringen. Toch was het ook weer even wennen. Een dagje in de schoolbanken is best intensief kan ik jullie wel vertellen. Het derde leerjaar is ingeluid voor mij. Het wordt een pittig jaartje.

Wat ga ik de komende periode aan leerarrangementen volgen:

OVO -> ontwerpen van onderwijs
LOB -> loopbaan leren
Coaching

Vandaag hebben alle studenten uitleg gekregen over het geen wat verwacht gaat worden van ons allemaal en er is ons verteld wat gaan we leren?

Daarnaast hebben we het even over mijn initiatief gehad namelijk: " het meer bekendheid geven aan het vak omgangskunde."

Facebook pagina: https://www.facebook.com/pages/Omgangskunde/650566748295925 

Twitter: @omgangskunde1 
LinkedIn: http://www.linkedin.com/groups/Het-vak-omgangskunde-5131037?trk=myg_ugrp_ovr 
Blog: http://omgangskunde1.blogspot.nl/

Puber in huis = omgangskunde

Weer een mijlpaal bereikt want mijn oudste zoon (12 jaar) is deze week voor het eerst naar de brugklas gegaan. Ik vind het toch weer spannend. Mijn zoon is een leuke, stoere, hippe, spraakzame jongen. Maar hij is ook chaotisch, niet geïnteresseerd in huiswerk, een agenda houdt hij liever onbeschreven en het woord plannen gebruikt hij liever niet. Natuurlijk heb ik hier vooraf al met hem hier over gepraat maar dan is zijn lievelingswoord: "ja boeien!" Waar hij wel oog voor heeft is: meisjes en computerspelletjes. Met andere woorden, er ligt een grote omgangskundige uitdaging voor hem en mij op ons pad.

Soms is de energie op en dan is omgangskunde moeilijk......

Gedicht: Moeders met een kind dat autisme heeft

Toen God de moeders van kinderen met autisme schiep 
was Hij al 6 dagen aan het overwerken. 

Een engel verscheen en zei: 
"U steekt wel heel veel tijd en werk in deze exemplaren" 

"Heb je de specificaties van deze bestelling al eens gelezen?", vroeg God vermoeid. 

"De moeder van zo'n kind moet buitengewoon goede ogen hebben, 
zodat ze kan zien hoe bijzonder haar kind is, 
wanneer allen verblind zijn door het syndroom. 

Ze heeft ook veel meer energie dan normaal nodig 
zodat ze het nooit opgeeft, 
ook niet wanneer anderen dat wel doen. 

Haar huid moet extra dik zijn om alle onrecht te kunnen verdragen 
en alle kritiek op haar opvoedingscapaciteiten. 

Ik heb haar zelfs een sterker hart gegeven 
met een groter vermogen om lief te hebben en te begrijpen. 

“God “,zei de engel terwijl ze Zijn mouw aanraakte, 
“U kunt beter wat rusten en er morgen aan verder werken. 

“Dat kan ik niet”, sprak God, “er zijn meer kinderen met autisme dan de wereld weet. 

De engel vloog langzaam rond het schepsel en bestudeerde het nauwkeurig. 
Opeens stopte ze en boog zich voorover. 

Haar vinger gleed over de wang van de vrouw. 
“Ze lekt”, zei de engel, “ik denk dat U er te lang aan heeft doorgewerkt 
“Dat is geen lek” zei God, “dat is een traan. 

“Waar is die voor?” vroeg de engel, 
“Ik neem aan voor opgekropte emoties, 
voor teveel onrechtvaardigheid, 
voor gebrek aan begrip.” zei God. 

“U bent werkelijk geniaal “zei de engel 
God keek somber en leunde achterover in zijn stoel. 
“Die traan heb ik niet gemaakt”, zei Hij

Klopt, ik kan best veel verdragen.....maar vandaag niet.

Het onrecht kon ik vandaag even niet meer verdragen....

Wat is het naar als andere mensen niet geloven, 

dat je kind de dingen niet snapt. 

En dat die mensen betwijfelen af hij het echt  niet snapt......

Inderdaad aan mijn kind is niets te zien,

Maar van binnen heeft hij het zo moeilijk soms....

Wat is het pijnlijk om te zien en te horen,

 dat anderen  mensen het toch beter menen te weten.

Waar je naar smacht als ouder, is juist begrip en steun.....

Nee, vandaag is het even op......morgen is er weer een nieuwe dag!

Tip docenten omgangskunde:

Vergeet nooit dat je het vertrouwen van een ouder kan bereiken, met begrip, inlevingsvermogen en een luisterend oor. Daartegenin werkt het niet om je te profileren door: ik weet het beter! Dat steekt in het hart en de medewerking ben je kwijt. 

Elke leerling de juiste docent!: Als de school blijft aanmodderen...

Door: Marion Kemeling-Schurink. Erkend supervisor en coach.
Elke leerling de juiste docent!: Als de school blijft aanmodderen...: Waargebeurd: vorige week had ik een gesprek met de moeder van Bram*. Ik kende Bram nog van enkele jaren geleden, toen hij in de eerste klas...

Goed gedrag kun je (aan)leren: Doe maar lekker wat jij denkt dat je kunt

Blog van

leerkracht/gedragsspecialist
Goed gedrag kun je (aan)leren: Doe maar lekker wat jij denkt dat je kunt: I k stel je voor aan Jacco. Jacco is een jongetje uit groep 7. Hij ondervindt zijn hele schoolloopbaan al dezelfde problemen. Hij werkt slor...

En ik ben ook een moeder

En ik ben ook moeder......

Ik ben een moeder van drie kinderen. Twee jongens en een meisje. Alle drie zijn ze heel bijzonder, mooi en hebben eigen kwaliteiten. Natuurlijk houd ik heel veel van ze zoals de meeste andere moeders van hun eigen kind houden.

In dit blog zal ik af en toe wat met jullie delen over mijn eigen ervaringen in ons gezin. De jaren als moeder, heb ik ontdekt dat het moeder zijn ook omgangskunde is. Ik heb ook ervaren dat omgangskunde soms helemaal niet makkelijk is.

Afgelopen jaar hebben mijn man en ik te horen gekregen dat onze zoon een extraatje van de natuur heeft gekregen, namelijk een vorm van autisme. Alle ouders komen soms voor moeilijke keuzes te staan maar voor een ouder met kind met dit talent heb je met extra uitdagingen te maken.

Een voorbeeld: onze zoon is deze week  op een andere basisschool begonnen in de hoop, dat hij daar beter begeleid gaat worden.

Kiezen voor een  nieuwe school betekent voor mij als moeder, hopen op een beter welzijn van mijn kind. Dit betekent helaas ook een onzekere tijd tegemoet gaan.  Door te wisselen van school  haal ik  mijn zoon weg uit zijn vertrouwde omgeving waaronder ook zijn vriendjes.

Deze week was niet alleen voor mijn zoon spannend maar ook voor mij als moeder. Wat is het dan fijn als een school vraagt hoe het met ONS gaat. Gelukkig gaat het vooralsnog goed met ONS. 

Als aankomend docent omgangskunde is het belangrijk te beseffen dat het voor onze zoon maar ook voor de ouders niet makkelijk is om sommige keuzes te "moeten" nemen als er emoties mee spelen. Het interesse tonen vanuit school in ONS heeft me als moeder veel goed gedaan. Dit is een mooi en bijzonder begin van een nieuw schooljaar!
http://www.youtube.com/watch?v=HqH8VDc9Bb8

 

 

Wat is omgangskunde?

Wat is omgangskunde

 

Voor mij betekent omgangskunde  bouwen aan jezelf en aan de toekomst van de ander.

Hier kan iedereen voor zich een andere invulling aan geven denk ik. Voor de zomervakantie heb ik een training gehad genaamd de VORK training. Na deze training heb ik een presentatie gegeven aan medestudenten. Deze presentatie ging over mijn eigen ontwikkeling en over wie ik wil zijn als docent omgangskunde.

Het lijkt me leuk  om en stukje van deze presentatie te beschrijven.  Wat heb ik aan bod laten komen in deze presentatie?

Waarom ben ik omgangskunde gaan doen? Ik ben omgangskunde gaan doen om een  steentje bij dragen in de wereld. Ik wil graag een bouwsteen zijn. Voor mij voelt dit als een soort van missie. Ik zou ook graag een passende baan vinden die ECHT bij mij past.

Wat is mijn visie over omgangskunde? Mijn visie is dat een goede omgangskundige:

·     Maatwerk kan leveren om daadwerkelijk bij  behoeften van mensen aan te  sluiten.

·     Belangrijk hierbij: in een drukke, complexe maatschappij leerlingen/mensen laten werken vanuit verantwoordelijkheden, zelfsturing en bewustzijn.

 

Hoe zijn mijn eigen vaardigheden op dit gebied?

Ik hou ervan om mezelf te ontwikkelen en dat ben ik dan ook aan het doen. Het is belangrijk om tijd te nemen voor ontwikkeling. Als je omgangskunde studeert, moet je eerst met jezelf aan de slag. Ik doe dat ook.

Ik zie het zo: Ik ben op reis met mezelf! Ik wil een krachtige omgangskundige zijn.

Ik ben met mijn ontwikkeling aan de slag gegaan d.m.v. de VORK training en heb mijn eigen VORK in kaart gebracht aan de hand van de 4 sporen m.b.v. ontwikkelvragen. Verdere uitleg over de VORK zie:

http://www.rudyvandamme.net/index.php?option=com_content&view=article&id=211%253Avork-training&catid=3&lang=nl )

Voorbeeld

Ontwikkelen:  ik sta hier voor open maar pak ik mijn ontwikkeling juist aan?

Ik zie het zo: ik ben op ontdekkingsreis in mijn wereld (in mijn groter geheel).

Ik nam mijn eigen talenten/eigenschappen/krachten onder de loep. Wat wilde ik graag behouden? Ik heb veel doorzettingsvermogen, ik ben spontaan, (daad)kracht, eerlijk, ik sta klaar staan voor de ander enz. Wat wil ik loslaten en wat ik wil toevoegen?

Omgangskundige zijn in de maatschappij/ wereld betekent voor mij:

·         Creatief aansluiten bij wat er is en wat er speelt.

·         Bewustwordingsprocessen op gang brengen.

·         Persoonlijk vind ik meedenken leuk.

·         Eigen kwaliteiten spelen een rol in de maatschappij, onderwijs en samenleving.

·         Omgangskundige zijn betekent een expert zijn in processen van voortgang en ontmoeting.

·         Kennis en vaardigheden staan centraal.

 

De PAUW is mijn symbool. Waarom?

De PAUW staat voor geluk, zelfvertrouwen, ontplooiing van de persoonlijke ontwikkeling, wijsheid, onbeschrijflijk mooi en trots en dat is nou net wat ik belangrijk vind en zo vind passen bij het  vak Omgangskunde.

 

Omgangkunde

Hallo allemaal

Ik ben Mandy van Laarhoven. Ik volg de deeltijd opleiding docent omgangskunde te Tilburg. Ik ben in 2011 gestart met deze opleiding. Voordat ik begon met deze studie ben ik erg druk bezig geweest in de kinderopvang (pedagogisch medewerker, innovatieve gastouder en leidinggevende), dus niet als docent vandaar dat ik me hier graag in verder wil ontwikkelen.

Momenteel ben ik erg druk met de studie omgangskunde. Ik ga één dag in de week naar de Fontys in Tilburg. Het is even wennen om na jaren in de schoolbanken te zitten en tentamens en dergelijke te maken. Het eerste en het tweede jaar van de studie heb ik nu behaald en ik begin bijna met het derde jaar van de opleiding. Voor mij is het een bewuste keuze om de studie docent omgangskunde te gaan doen. Ik wil graag het onderwijs in. Ik ben nog zoekende naar de doelgroep die me het meeste aanspreekt en naar welke rol ik als omgangkundig docent, het liefste op me wil nemen. Als omgangskundige binnen het onderwijs kun je namelijk les gaan geven en/ of juist taken binnen het zorgteam gaan verrichten. Ook word je opgeleid als omgangskundige. Deze rol kun je vervullen in verschillende welzijnsorganisaties. De toekomst zal uitwijzen wat ik zal gaan doen.

Momenteel heb ik geen baan, maar ik heb nog genoeg om handen.

De afgelopen jaren heb ik bijvoorbeeld stage gelopen op twee scholen. Mijn oriënterende en hoofdstage 1 heb ik gedaan op het MBO de Leijgraaf te Veghel en mijn hoofdstage 2 heb ik afgerond op het Montessori College te Eindhoven. Binnenkort begin ik met mijn afstudeer stage die ik ga lopen op het Pius X College te Bladel. Hierover vertel ik binnenkort meer in mijn Blog.

Naast mijn studie die veel tijd op slurpt, ben ik getrouwd en moeder van 3 prachtige kinderen. Een dametje van 14 jaar, een jongen van 12 jaar en een jongen van 8 jaar. Verder houd ik van dieren. Ik heb één hond en 1 konijn. Ik vind dat heel gezellig. Verder houd ik als zo velen van op vakantie gaan en van wandelen met de hond, in de bossen of langs de zee. Dit is in het kort wie ik ben.

Groetjes Mandy van Laarhoven